περισκέλισμα

τὸ, Μ

η εσωτερική περισκελίδα, το σώβρακο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού περισκελίς, κατά τα ουδ. σε -ισμα (< ρ. σε -ίζω)].